Od modelu linearnego do obiegu zamkniętego

Gospodarka, rozumiana jako system zaspokajania potrzeb społeczeństwa, nie może nagle przestać istnieć. To nasze miejsca pracy, czyli bezpieczeństwo i poczucie sprawczości. Pozostaje zmienić sposób gospodarowania tym, co już wpuściliśmy w obieg naszej cywilizacji.

W uproszczeniu, liniowy model gospodarki polega na tym, że wydobywamy surowce, z nich produkujemy, produkt używamy i wyrzucamy. Model liniowy funkcjonuje od początku rewolucji przemysłowej. Może się wydawać, że w tamtych czasach nikt nie miał refleksji na temat tego, że po pierwsze: surowce naturalne są ograniczone, po drugie: ogrom odpadów poprodukcyjnych sam się nie zdematerializuje, po trzecie, że coś trzeba będzie zrobić z rzeczami, których już nie chcemy. W tym modelu nadal funkcjonuje około 92% światowego przemysłu! W tej chwili tylko 8% tego, co wydobywamy pozostaje w gospodarce w obiegu zamkniętym. Reszta staje się odpadem. System linearny mógłby działać, gdyby było nas na świecie mniej. Niestety przez wzrost populacji, przekroczyliśmy granice regeneracji natury. Czyli przyroda nie daje rady odnawiać zasobów – mówi Anna Desogus. Żyjemy zatem na kredyt. A ten kredyt zaciągamy u naszych dzieci i wnuków.

– Jeśli chodzi o konsumenta, to on chce po prostu zaspokojenia swoich potrzeb. Natomiast to, w jaki sposób będą one zaspokojone, to już leży po stronie tych, którzy projektują i wytwarzają – wyjaśnia Anna Desogus z Circular Together. Ważne, by nowa propozycja była konkurencyjna cenowo i dawała taki sam komfort jak ten, do którego klient jest przyzwyczajony. – Produkując na dużą skalę, czujemy odpowiedzialność za globalny ekosystem. Dlatego zmieniamy stare nawyki na nowe standardy gospodarki cyrkularnej, bo w masowej produkcji każdą dobrą zmianę mnożymy przez tysiące egzemplarzy – mówi Magdalena Borowiec, Dyrektorka Marketingu.

Jeden cyrkularny projekt może zmieniać wiele i to wielotorowo: ocalić naturalny las, bo zrezygnujemy ze sklejki; wchłonąć tony plastikowego odpadu, które zamiast na wysypisko trafią do produkcji; zredukować emisję gazów cieplarnianych, bo wtórne przetwarzanie zużywa znacząco mniej energii. I w końcu, jedno krzesło może w trakcie całego swojego życia zastąpić kilka krzeseł dzięki: trwałości, możliwości odświeżenia i ponadczasowemu wzornictwu.